Als hij jarig is
Als hij sterft, dé dag
Als we sinterklaas vieren
Als het kerstmis is
Als mijn dochter jarig is
Als mijn kleinzoon jarig is
Als ik zijn kleren ruik
Als mijn dochter gaat trouwen
Als mijn man 60 jaar
Als ik 58, 59, 65 jaar
Als ik weer oma word
Missen is mens zijn
Missen hoort bij de rouw
Het is een geschenk
Het is mooi
Want,
Missen geeft me zachtheid
Geeft me verbinding
Geeft me liefde:
Van de bomen, de zon, de wolken, de wind
De honden, de kippen
Van mijn man die thuiskomt
En mij in zijn armen neemt,
Me vertelt, in zijn wiegen, hoe lief hij me vindt.
Mijn missen
Verbind me met alles en iedereen om mij heen.
Ik mis hem omdat zijn leven zo waardevol voor me was
Zijn gekke kleren
gaven mij een glimlach.
Zijn knuffels
waren zo intens
Hij lachte zo ontzettend hard
Hij genoot
Samen eten maken, auto rijden
Samen deel zijn van ons gezin
Als ik je weer mis, zoals vandaag,
dan vergeet ik
Alle struggles en alle pijn
die we samen hadden.
De struggles tussen moeder en zoon.
De afstand die er soms was.
Ik vergeet de ziekte van jou:
Je aftakeling
Van kracht naar nietig.
Nietig in overgave
Omdat je jouw weg vervolgde
Naar God weet waar naartoe.
En ik daardoor kon ontdekken
Wat missen echt is.
Ik wist het niet.
Ik wist niet dat dit zo mooi kan zijn
Dat mijn tranen
Zich vanuit mijn buik
Mijn hart,
mijn keel,
Mijn traanbuisjes
een weg
naar buiten zoeken
Als een rivier
Waarvan de dam is gesprongen.
Als ik je mis, vier ik je leven
Ik mis het mooie, het intense, het lieve
De hele wereld mag weten
hoeveel ik je mis.
Soms mis ik je
Zo veel
Zo veel als de afstand
Tussen de aarde en de zon.
Maar niemand ziet mijn tranen
Dit is mijn cadeautje
Dat ik mezelf
Soms
Geef.
Ik wil dit niet samen doen
Dit wil ik alleen
Doen.
Dit kan ik alleen
Omdat jij en ik
Dan weer even samen zijn.
Want zodra ik je mis
Ben je bij me
Als een engel
Die zegt:
“mama, mama, mama.
Voor altijd.
Voor alle tijd
Voor altijd.
Totdat je weer, over heel wat jaren
Samen met mij bent.
Want dan sta ik daar.
Omdat ik zoveel van je houd
Omdat wat wij hebben
Samen
Ons leven samen
Zo intens mooi was.
IS.
Ik wacht dan op je.
Vanaf dat moment
zul je me nooit meer missen.”
Zo mooi…
Lieve Kitty, heel mooi hoe je omgaat met rouw, met respect, je laat ons stil staan bij grote rouw om verlies van jong leven. Om dan toch dankbaar te kunnen verder leven, met zijn jonge leven dat groots was, altijd blijft, is, waarmee je opstaat en mee naar bed gaat, dat je altijd in je blijft meedragen, direct onder het ouderlijk hart.
Om ook een tijdbestek te kunnen loslaten, wat is korte en wat is lange tijd?
Alle goeds, Willy
Dank je wel Willy, en fijn dat je reageert, en ook zo mooi vanuit je hart. Lieve groetjes, Kitty
Hoi Kitty,
Je gedicht komt op 1 februari, de dag dat 28 jaar geleden mijn zoon bij de geboorte overleed.
Hij is nog steeds heel dicht bij me, maar vooral op een steunende hartverwarmende manier.
Je gedicht is geweldig, ik voel de pijn, maar ook de liefde en dankbaarheid.
Als we dat stukje kunnen pakken, wat ons voeding geeft, mag het er allebei zijn. Vreugde en verdriet en dankbaarheid voor beiden.
Hartegroet José
Jose, wat fijn dat je dit deelt en dat het net de geboortedag en sterfdag van je zoon is. Het valt je toe, en jij pikt het op. Mooi…
Liefs Kitty
Dag Kitty,
Ik ben de vader van Wietske die jij onlangs zo fijn begeleid hebt. Heel veel dank daarvoor!
Wat een prachtig gedicht heb je geschreven! Het ontroert me. Wat me vooral raakt is datgene wat je schrijft over gemis. Dat gemis ook heel waardevol is en iets kan geven. Inderdaad, je gaat daarmee zo terug naar de kern van wie je bent: een mens zoals je bedoeld bent denk ik: zacht, liefdevol… De middeleeuwse mysticus Mevlana Rumi heeft dat wat jij nu zo krachtig verwoord ook al eens geschreven: “Voor wie liefheeft, kan zelfs de pijn van wat gemist wordt in je relatie, gaan schitteren”. Als je dit kunt aannemen wat is het leven dan rijk. Lieve groet, Martin
Dag Martin, wat super fijn dat jij reageert. Als vader van Wietske. En ja, alles wat je zegt kan ik beamen. Wat een mooie gedachte van Rumi (ben hier ook een fan van) die ik ook als mens ervaren mag.
“Voor wie liefheeft, kan zelfs de pijn van wat gemist wordt in je relatie, gaan schitteren”.
Dit geldt natuurlijk op meer gebieden van het leven.
Dank je nogmaals Martin voor je lieve reactie ook. En je hebt een zeer mooie dochter groot gebracht!
hihihi, Ik haal ze wel weg Martin!
Dank je, lieve Kitty, voor dit hartgedicht.
De schoonheid heeft me diep geraakt.
Wat een cadeau van het leven.
Lieve groet, Ida.
Dank je Ida, super fijn dat hij je raakt..
Mooi gedicht; het nam mij mee in de verschillende ervaringen van verlies die ik inmiddels in mijn leven heb mogen ervaren. Ruwe, rauwe, momenten maar ook momenten van radeloosheid eenzaamheid, voelbaar tot in elke vezel van mijn lijf. Tegelijkertijd ook onmisbaar omdat het alles raakt, elk gevoel, van wat er was, en niet meer is. Alsof iets wakker geschut wordt, mag worden, wat je op dat moment (nog) niet wil. Oh, wat kon ik mij (in gedachten) verzetten….hup de weerstand in. Langzaam maar zeker kwam dan weer meer besef…..en het leven. Weer terug in mezelf; n leven dat nooit meer het zelfde is. Dat is mijn ervaring.? groet Ria
Hoi Ria, dank je wel voor je reactie. En wat laat je zien in je reactie hoe het van binnen gaat. Dat missen als mens…
Lieve Kitty,
Dat komt binnen.
Heel herkenbaar gedicht voor lotgenoten.
De diepe herkenbare pijn van groot gemis die soms niet te dragen is.
De momenten dat je je kind heel dichtbij voelt, zo mooi!
Bedankt voor het delen.
Lieve groet Trees
Trees, wat fijn dat je je ook als mama gezien voelt. De verbinding is en blijft. Maar dan wel anders.
Liefs, Kitty