Vandaag ben ik eerlijk. Heel eerlijk. Dus maak je borst maar nat!
Ik zit er even helemaal doorheen. Vannacht gebeurde het. Ik werd om 4 uur wakker in de donkerte van de nacht. Van mijn ziel. En ik voelde:
‘Ik ben op. Ik kan niet meer. Ik kan niet meer verder.‘
En dat, terwijl we gisteren, op de sterfdag van Robin, zo’n mooie dag hebben gehad met het gezin. Nu hebben we alles gehad; de feestdagen zonder hem en zijn verjaardag.
Maar in het afgelopen jaar gebeurde er meer in mijn leven:
- Twee familieleden van heel dichtbij hebben het contact met me verbroken vanwege ‘troubles’ in de familiedynamieken waar ik bij hoor. Het houdt niet op. Na al die jaren..! Het lijkt wel alsof in de rouw om mijn zoon alle dingen aan het licht komen die geheeld willen worden. En familie staat als eerste aan de deur.
- Nadat dit gebeurde, kwam de belastingcontrole voor een afspraak en liet ons weten dat we misschien iets niet goed aan het doen waren. We schrokken, want we (inclusief onze boekhouder!) dachten dat we alles op de goede manier deden, maar er is een kans dat we veel geld moeten terugbetalen.
- Als laatst kwam ik er afgelopen week achter dat mijn nieuwsbrieven zeer weinig gelezen worden. Ik leg er zoveel zorg en oprechtheid in, maar slechts 10 procent leest het. De moed zinkt me in de schoenen. De gedachte komt steeds vaker om met 1frissewind te stoppen.
Zoals je leest, zie ik het niet meer zitten:
Ik geloof niet meer in mezelf. Ik geloof nergens meer in.
De dood is het afgelopen jaar op vele manieren bij me gekomen en niet alleen bij het sterven van mijn zoon.
Eerlijk zijn is mijn weg.
Mijn grootste LES van dit leven is dat het erom gaat om eerlijk naar jezelf te zijn. En ook, als ik dat het waard vind, naar anderen die mij lief zijn. Want eerlijkheid heeft me altijd, ALTIJD het meest gebracht.
Eerlijk zijn betekent voor mij niet alleen de liefde tonen maar ook de shit die in je zit.
En dit toon ik nu ook aan jou, lieve lezer.
Deze blog schrijven voelt bevrijdend.
Dit voelt goed. Ik kan wel de diepere betekenis achter alle bovenstaande punten gaan zoeken, maar LEVEN begint met toegeven aan de innerlijke pijn die in je zit. Anders sla je een stapje over.
Wil jij ook eerlijk naar jezelf kijken?
En hoe het ECHT met je is op dit moment?
Dan nodig ik je hierbij uit voor de open opstellingendag van 18 maart 2017.
Maar alleen als je eerlijk wilt zijn naar jezelf.
Niet om alleen maar goeie dingen van jezelf te zien.
Het gaat juist om je schaduwkanten onder ogen te zien.
Als dat er mag zijn, openen zich nieuwe deuren.
ALTIJD!
Geluk vind je niet in oplossingen
maar in het accepteren van het onopgeloste.
Zo, dit lucht op. 😉
Een menselijke groet van Kitty!
ps En misschien dat ik afsteven op een nieuw pad.
Dan zal het oude in mij toch eerst moeten sterven.
Toch?
Hoi Kitty, wat een mooi stuk! Er is veel lef voor nodig om zo eerlijk en oprecht te zijn en je zó bloot te geven. Chapeau! Je hebt het heel moeilijk en twijfelt aan jezelf. Misschien kan ik er een wat ander licht op werpen.
Ik heb me ooit geschoold tot Transpersoonlijk therapeut en wilde een praktijk beginnen. Van alles gedaan; 1 (één) cliënt gehad. Mislukt dus. Totdat ik een andere visie kreeg en mezelf en alles meer vanuit een helikopter view bekeek.
In het westen zijn we gewend en geconditioneerd om in termen van ‘succes’ te denken. Maar wat IS succes? Een goedlopende praktijk? Er van kunnen leven? Veel mensen kunnen helpen?
Inmiddels geloof ik dat we op aarde zijn “om ons ding te doen”. Dat is niet noodzakelijkerwijze wat we denken. Als ziel hebben we een plan gemaakt waar we als persoonlijkheid niet zo precies bij kunnen; soms zelfs helemaal niet.
Ik denk dat het zielswijze gezien voldoende kan zijn om één mens écht te helpen; een verschil in diens leven te maken. Jij en ik weten dat jij voor héél véél mensen het verschil hebt gemaakt. Het kan zijn dat het dus genoeg is. Of niet, maar dat er andere dingen, of op een andere manier gedaan kunnen/mogen/moeten worden gedaan.
In mijn leven is gebleken dat alles wat ik geleerd heb niet overbodig was, maar meer in kleine kring gebruikt mag worden. Niet groots en meeslepend, maar gewoon waar het zich aandient.
Inmiddels put ik daar net zo veel voldoening uit als ik waarschijnlijk uit een goed lopende praktijk had gehaald. Zonder de stress van geld, belasting (!) en ‘doe ik het wel goed genoeg’…
Het gaat er denk ik niet om hoevéél mensen ze nieuwsbrief lezen, maar om de mensen die hem lezen geraakt worden en daar wat aan hebben. Ook als ze niet reageren.
Veel sterkte met je proces en ik hoop oprecht dat je vrede zult vinden met de uitkomst; welke dat ook moge zijn!
In liefde,
Henkus
Woh Henkus, die komt binnen! Dank je wel om je persoonlijke ervaring te delen.
Daar houd ik van. Deze eerlijkheid en die levenservaring.
Ik ben benieuwd naar waar het leven me naar toe brengt.
Inmiddels ben ik een beetje gaar, er zijn zoveel mensen die me (ook) via de mail gereageerd hebben.
Maar ik wilde jou nog wel even antwoorden, omdat je reactie een verschuiving in me bracht.
Dank je wel!
Groetjes, Kitty
Hallo Kitty, ik kreeg het koud van jouw verhaal. Zo eerlijk en oprecht en daaronder de reactie van Henkus. Ik kan mij hier volledig bij aansluiten. Ben ook zo lang op zoek geweest naar, zoals je zoveel hoort< je passie en wel wat is mijn doel hier… Het verhaal van van Henkus is precies zoals ik het ook voel, het zit niet in de grootte. alles waarbij je iemand raakt doet vanzelf zijn ding, bij de ander en bij jou en als dit in liefde gebeurd dan is dat waar het leven om draait en niet om aantallen reacties en een belastingdienst (hoe vervelend ook).
Lieve groet
Carla
Mooie reactie ook van jou, dank je Carla!
Kitty, we lijken hetzelfde pad te lopen. De dood, daarna mijn baan kwijt waar ik zoveel in gaf en daarmee voor de tweede keer financiele zekerheid kwijt raak, maar juist mensen als jij en je dochter helpen me steeds overeind. Want het voelt zo goed om gelijkgestemden te kennen, mensen die niet bang zijn en veel verder kijken. En die hetzelfde verdriet kennen. Ik weet ook niet welke kant het op gaat en ik probeer steeds maar vertrouwen te hebben dat het tot iets goeds zal leiden, uiteindelijk. Dat als ik mijn zoon weer zie, ik kan zeggen, lieve jongen, dank je. DAAR was het dus allemaal voor bedoeld. En.. ik lees je nieuwsbrieven altijd en ook je Schrijfsels op facebook.. geef niet op. Je doet zoveel goeds. Maar je loopt voorop, veel frouckeMensen zijn hier nog niet klaar voor.
Froucke, wat een mooie reactie. Dank je wel! Ik zal het aan Anne doorgeven.
We zijn de ervaringsdeskundige die allerlei wegen blijven zoeken om trouw te blijven aan ons zelf.
Als je geen vertrouwen voelt, is dit ook goed. Dit voelen en toelaten brengt je verder. Het zijn de stapjes he.
Het maakt je ook een Frouckemens, die helemaal oke is.
Fijn om een stuk samen op te lopen.
Lieve Kitty Hans en family,
Ik omarm jullie met diep respect ! Altijd lees ik je ontzettend eerlijke diepe zielenroerselen rondom de ziekte en het sterven van Robin, ook je goede dagen en je gezoek naar opnieuw anders leren leven. Op willen staan weer onderuit gaan. Je oerkreet het te willen leren. Ik lees allemaal, tussen de oprechte goed verwoorde regels door.
Ook weet ik dat veel mensen zich geen raad weten met zoveel persoonlijke innerlijke pijn, of dat ze hun eigen pijn niet willen kennen.
Schriftelijk reageren is niet zo mijn ding maar nu moest het.
Veel liefs en goeds kus,
Ans Seroo
Lieve Ans, wat fijn dat je nu wel schriftelijk reageert.
Je schrijft o.a. ‘het oprecht gezoek naar opnieuw anders leren leven’.
Daar hoort deze blog ook bij. Dank je wel en heel fijn dat je het
waardeert. Dat heb je me ook mondeling wel eens laten weten.
Ik blijf oprecht zoeken en wie mee wilt doen is welkom.
Lieve groetjes, Kitty
Lieve Kitty, thank you for sharing and I wish you well.
When night comes, all appears to be dark, but darkness does not last.
The light of the dawn comes on and appears.
The light of dawn comes on and spreads the love and charm of life, so we shall not mind if the darkness of the night sets in for a while.
For the light of love can, for certain, not be gone forever.
Maharishi.
Dank je wel lieve Valerie, een heel mooi gedicht!
Groetjes, Kitty